1) Přeložte slovesné tvary: 

optārēmus,
optāmus,
optābimus,
optāte,
amer,
amārer,
amābar,
serviunt,
servient,
servientēs,
servent,
mittent,
mitterent,
mittunt 


2) Přeložte:
Nē difficilia optēmus.
Ūnī nāvī nē committās omnia.
Quī dābat beneficium, taceat, narret, quī accipiēbat.
Amēmus patriam nostram et magnā cum industriā labōrēmus prō salūte reī pūblicae nostrae, servientēs commodīs omnium incolārum.
Utinam nē ā bonīs virīs castīgēris!
Requiēscat in pāce!
Quid faciam? Romae maneam an Athēnās proficīscar?
Quid facerem? Fīliam meam pūnīrem an omnia peccāta oblīvīscerer?
Ignōscās aliīs multa, nihil tibi!
Sine amīcīs vīta trīstis esset. 

Slovíčka
ūnus, a, um – jeden,
vis, nāvis, f. – loď;
commitō, ere, commīsī, commissum – svěřit;
beneficium, iī, n. – dobrodiní;
industria, ae, f. – píle;
salūs, ūtis, f. – blaho;
commodum, ī, n. – prospěch, užitek;
incola, ae, m./f. – obyvatel/ka;
proficīscor, ī, profectus sum – vyjít, vydat se na cestu;
an – nebo;
oblīvīscor, ī, oblītus sum – zapomenout;
ignōscō, ere, ignōvī, ignōtum - odpustit

3) Přeložte:
Optō, ut vīvās.
Optābam, ut vīverēs.
Cūrāte, ut valeātis, nōs semper, ut valerēmus, cūrābāmus.
Philosophia nōs et alia multa et hoc, quod est difficillimum, docēbat, ut nōs ipsōs nōscerēmus.
 Magister, dīc frātrī meō, ut dīvidat mēcum hērēditātem.
Fīlius hominis nōn vēnit, ut ministrārētur eī, sed ut ministrāret.
Vēnī, impōne manūs super fīliam meam, ut salva sit et vīvat.
Tunc vēnit Iesus ā Galileā in Iordanem ad Ioannem, ut baptizarētur ab eō.
Magister bone, quid bonī faciam, ut habeam vītam aeternam?
Saepe vēniam in urbem, ut tē salūtem.
Parentēs nostrī rogant, ut bene labōrēmus. 

Slovíčka:
dīvidō, ere, dīvīsī, dīvīsum - rozdělit,
hērēditās, ātis, f.- dědictví;
ministrō, āre, āvī, ātum – sloužit;
impōnō, ere, posuī, positum - vložit;
super (+ak.) - nad, na;
salvus, a, um- zdravý;
tunc- tehdy;
vēnit – perfektum od veniō, īre – přišel;
baptizō, āre, āvī, ātum – křtít 


4) Přeložte: 
Plinius Fabiō suō salūtem dīcit (Plinius, Epistulae 1. 11)
Mihi nūllās epistulās mittis. „Nihil est,“ inquis, „quod scrībam.“ At hoc ipsum scrībe: nihil esse quod scrībās; vel illa verba sōla ā quibus maiōrēs nostrī incipere solēbant: „Sī valēs, bene est; ego valeō.“ Hoc mihi sufficit; est enim macimum. Mē lūdere putās? Sēriō petō. Fac ut sciam quid agās. Valē. 

Naposledy změněno: pondělí, 13. února 2017, 07.43